Rudy van Buren heeft zijn droombaan bij Red Bull Racing, maar: “Autocross geeft adrenalinekick”

“Kom een keer kijken bij de cross.” Zo’n uitnodiging verwacht je niet uit de mond van World’s Fastest Gamer 2017, die tegenwoordig bij Red Bull Racing in Milton Keynes Formule 1-testwerk doet in de simulator. In de fysieke wereld maakte Rudy van Buren in 2023 een opmerkelijke switch en dan de aanleiding daarvoor ligt nota bene in zijn job voor Verstappen en collegae. “Voor mijn 35e wil ik Dakar gedaan hebben.”

Wie ‘Rudy van Buren’ zegt, zegt ‘racesimulator’. Een onlosmakelijke combinatie, die hij met een ijzeren wil en een buitengewone dosis talent op knappe wijze in zijn carrière verweven heeft. Meervoudig, zelfs. “Naast het werk voor Red Bull Racing geef ik individuele simtrainingen aan coureurs die in fysieke kampioenschappen racen, zoals de GT World Challenge, Formule 4 en de Porsche Carrera Cup Benelux. Gewoon vanuit huis, online, met spraakcommunicatie. Door de huidige technologie van schermen overnemen en delen is dat allemaal zo makkelijk geworden.” Bij elkaar opgeteld houden deze sessies de in Leeuwarden woonachtige simvirtuoos toch gauw dertig à veertig sessies van de straat en dan maakt hij nog eens dertig tot veertig dagen vrij voor rijderscoaching ‘in het echte leven’, zoals bij de Porsche Sprint Challenge Benelux en Southern-Europe. Een logisch gevolg van zijn eigen 911-jaren bij de Porsche Carrera Cup Duitsland (2020-2022) en de Porsche Mobil 1 Supercup. De 32-jarige Van Buren zit in een achtbaan en leeft alles bij elkaar vele maanden per jaar uit de koffer. “Dit jaar heb ik alweer 22 vluchten achter de rug en dan reken ik heen en terug als twee, omdat ik ook vaak doorvlieg van het één na het ander. Een derde van mijn overnachtingen in de afgelopen maanden was op een hotelkamer.”

Denkt anders
De meeste autosporters beginnen ‘in het echie’ en zoeken pas dan naar optimalisatie van hun skills via de virtuele weg. Van Buren deed het andersom, hoewel hij zijn eerste competitieve stappen op de kartbaan zette. “Nationaal en internationaal, ook Europees. In 2003 werd ik zowel Nederlands als Belgisch kampioen. Ik was actief van mijn 8e tot mijn 16e, tot het moment dat mijn lengte – en daarmee gewicht – in mijn nadeel gingen werken en de budgetten door het dak schoten. Ik kom absoluut uit een goed nest, maar met bedragen van een ton per jaar hield het een keer op. Het deed pijn, maar achteraf maakte ik de juiste keuze door te stoppen. Ondertussen had ik het gamen al ontdekt. Eerst nog echt op spelletjesniveau, totdat ik via GTR 2 stap voor stap in de simulatortak verzeild raakte. Er moest een stuurtje komen, een set pedalen en al gauw weer betere spullen. Ja, school leed er weleens onder, zeker wanneer er een belangrijke wedstrijd plaatsvond. Mijn kartervaring bracht me zeker in die tijd voordeel, in de zin van racecraft. Je denkt dan anders in bepaalde situaties en schakelt heel makkelijk om van de ene naar de andere auto.”

Geloofde het amper
Successen, waaronder een paar grote titels, wakkerden de verslaving aan. “Ik beet me er helemaal in vast. Ergens halverwege 2017 viel mijn oog op een advertentie van ‘World’s Fastest Gamer’, een door McLaren uitgeschreven simulatorcompetitie. De winnaar kreeg een jaarcontract om in Woking als fabriekstester te helpen bij de ontwikkeling van Formule 1-wagens. Ik geloofde het amper, want ik had vaker zoiets gezien en dat kwam dan niet van de grond. Al gauw dacht ik echter: ‘Wat een pannenkoek ben ik als ik niet meedoe en het later wél echt blijkt.’ In de prekwalificatie eindigde ik bij de eerste twaalf van 30.000 deelnemers en daarmee werd ik uitgenodigd voor een selectieprocedure in Engeland, die naast simulatorsessies met verschillende games ook media- en fysieke trainingsprogramma’s bevatte.” Het resultaat kennen we: Van Buren mocht een jaar lang in Woking vertoeven. “Bizar, die simulatie-apparatuur daar; gewoon een complete F1-cockpit. De top van de top.”

Race Of Champions
Mede vanwege zijn verdiensten op het gebied van media en promotie kreeg Van Buren begin 2018 een kans uit duizenden. “Ik mocht meedoen aan de Race Of Champions in Saoedi-Arabië, temidden van alle grote kampioenen in de autosport. Tot ieders verbazing won ik de helft van heats en dat was voor grootheden als Timo Bernhard en Lando Norris het ergste dat ze kon overkomen: verliezen van ‘die simcoureur’. McLaren nam me mee naar de wintertest in Barcelona, bij diverse Formule 1-wedstrijden kreeg ik de taak om vips rond te rijden in de Pirelli Hot Laps en tijdens het Goodwood Festival of Speed mocht ik een showrun doen met de befaamde M23.” Toch bleef er dat onvervulde verlangen. “Ik wist wat ik wilde: de wind in mijn bakkes, de adrenaline voelen. Dat jaar gaf ik rijderstrainingen aan Porsche-coureurs en merkte dat de auto’s me steeds meer gingen fascineren. Aldus maakte ik een plan voor mezelf met een doel: Carrera Cup Deutschland. Denk niet dat ik alles op een presenteerblaadje aangereikt kreeg. Het kostte bloed, zweet en tranen om ertussen te komen. In de paddock stapte ik bij teams naar binnen, met allemaal USB-sticks in mijn broekzak, waarop een heel mooie sponsorpresentatie stond. Kon de manager die rustig thuis bekijken. Ik stak brutaalweg mijn hand uit en vertelde over mijn plannen. Dan moet je nooit zeggen ‘ik wil’, maar ‘ik ga’. Zorg ervoor dat je hoe dan ook aan tafel komt.”

In het diepe gegooid
Een gouden kans diende zich aan, mits Rudy van Buren het sponsortechnisch voor elkaar zou krijgen: een dag op Silverstone testen voor de Porsche Mobil 1 Supercup, in de zomer van 2019. “Ik werd compleet in het diepe gegooid. Zat ik daar tussen de doorgewinterde toprijders, met zelf alleen ervaring in de Race Of Champions, de laatste jaren. Toch kon ik mijn skills laten zien en dat gaf me het opstapje voor iets waanzinnigs: een gastwedstrijd in de Supercup op Hockenheim, later gevolgd door een uitnodiging voor de Porsche Carrera Cup Deutschland in Zandvoort. Zo kreeg ik nog meer voet aan de grond. Op de dinsdag erna had ik de deal rond voor de race op de Nürburgring, bij hetzelfde team, Black Falcon.” Helaas sprak De Groene Hel al in de eerste wedstrijd van het weekend zijn vloek uit, terwijl de coureur uit Lelystad de eerste regenachtige omstandigheden aan zijn leercurve toevoegde. “Er lagen twee tegenstanders met elkaar in de clinch, waarbij één Porsche naar buiten werd gekatapulteerd en zich bij mij in de zijkant boorde. Ik besloot me vol te focussen op 2020 en eind februari kwam alles rond met Cartech Motorsport.”

Kun je niet afwijzen
Na drie seizoenen Porsche Carrera Cup Deutschland, waarvan het laatste met Huber Racing – tevens in de Supercup 2022 – verbaasde Van Buren iedereen door de GT-racerij tabee te zeggen en over te schakelen naar het EK Autocross. “Ik had in 2021 al een gastwedstrijd gedaan in Nová Paka.” Oké, maar dat kun je geen volledige verklaring noemen. “Mijn vader bedreef vroeger fanatiek deze tak van sport. Sprint 2000 in de late jaren negentig. Als kind liep ik eerder op het grasveld dan op het circuit rond. Nou kwam eind 2022 de kans bij Red Bull Racing om de hoek kijken. Een waanzinnige carrièrestap natuurlijk. Zo’n aanbod, dat kun en wil je niet afwijzen. Alleen… wat valt op de kalender nou precies samen met de Formule 1? Juist, de Porsche Supercup. Ik overwoog nog op de Carrera Cup Deutschland te mikken, maar met een clash van wedstrijden ging ik er niet uitkomen. EK Autocross paste wél.”

Primeur
Van Buren kreeg het stevig voor de kiezen in zijn debuutseizoen 2023 bij het EK Autocross. “Hard rondrijden op zo’n baan is één, racen is twee. Je kunt niet zomaar even de aangeleerde gewoontes van het circuit toepassen. Het werkt hier echt anders: je moet de baan leren lezen en continu rekening houden met veranderende omstandigheden. Gaten, ineens een gladdere of bewerkte ondergrond. Alleen door het heel veel fout te doen leer je hoe het moet. Een afgebroken voorwiel toen ik in Nová Paka op podiumkoers lag hielp niet mee, maar een paar weken later in Frankrijk pakte ik toch mooi een tweede plek in de finale. Kijk, op asfaltcircuits rijd ik met een soort van automatisme. In dat eerste crossjaar stootte ik best een paar keer mijn schenen, maar dat wakkerde tegelijk het vuur in mij aan. Dan laat ik me niet kennen en kom ik harder terug.” Bij gebrek aan serieuze autocrossgames valt er niets te trainen in de simulator. Toch slaat Van Buren binnenkort wel degelijk een brug naar de onlinewereld. “Mijn Sprinter, gebouwd door F&S Chassis, zal eind van het jaar opduiken in een spel. Dan heb je vast een primeur.”

Diep in de nacht
Over zijn benijdenswaardige job als één van de simulatortesters bij Red Bull Racing kan en mag Rudy van Buren niet teveel details prijsgeven, maar hij gunt ons toch een zeker kijkje achter de schermen. “Mijn collega’s en ik worden al vanaf een redelijk vroeg stadium bij de ontwikkelingen van een nieuwe Formule 1-wagen betrokken. Laat ik het zo zeggen: zodra deze rijdbaar is in de simulator, begint onze rol. Alle berekeningen aan de aerodynamica, wielophanging, set-up enzovoorts komen uiteraard exact overeen met de toekomstige situatie in het echt. Aan ons de taak om de effecten uit te proberen, eventueel van verschillende varianten en ideeën. Die ontwikkeling staat nooit stil en je moet goed doorgronden wat het rijdersduo nodig heeft, dus luisteren naar feedback na afloop van fysieke sessies, zoals tijdens de raceweekenden. Daar zitten we op donderdag al in de simulatoren en op vrijdag gaat dat door tot ver na de tweede vrije training. Afhankelijk van de tijdzone soms tot diep in de nacht, totdat het complete runplan is afgerond. Kijk, in het echt betekent iets veranderen aan de set-up soms een halfuur werk, terwijl wij met een serie muisklikken en aantal rondjes testen al heel veel waardevolle informatie kunnen verzamelen in het kader van track support.

NK Sprint 1600
Terug nog even naar de autocross, waar Van Buren met een nieuwe buggy van F&S Chassis (René Mandel, die hij nog kende van de Race of Champions) wederom op EK-niveau gaat acteren en zijn zinnen heeft gezet op een podiumplaats in de eindstand. Het zal waarschijnlijk wel het laatste jaar op Europees niveau worden. “Een EK-seizoen is megagaaf, maar het moet ook te combineren blijven met werk. Dat het nu twee jaar op rij in de kalender past biedt geen garantie voor de toekomstig. Daarom gaat voor 2025 mijn gedachten uit naar het NK Sprint 1600, een ongelooflijk competitieve klasse waar het niveau verschrikkelijk hoog ligt. Dit seizoen kom ik trouwens – in equipevorm met René Moens – in Toldijk al een keer aan de start als gastrijder, net als in 2022. Alleen nu wel als Rudy van Buren, niet meer als Mister X. Ook ligt het in de planning om iets voor Dakar te gaan testen, maar ik kan nog niet zeggen wat. Ja, het heeft vier wielen.” De liefde voor de autocross blijkt ontzettend diep te zitten én goed te verwoorden. “Het geeft een enorme adrenalinekick. Als je het hoort, proeft en voelt, raak je verslaafd. Autosport is emotie en vrijwel nergens beleef je dat zo als hier, tijdens korte en krachtige races.” Rudy van Buren kan het weten, want hij kent de meest extreme disciplines.