Debuteren in de Dakar Rally is nooit gemakkelijk, maar Anja van Loon laat zien dat een debuut heel erg goed kan gaan. Samen met de […]

Na een spannend, maar omstreden seizoen maakt de vaderlandse rallywereld zich op voor een nieuw jaar met een nieuwe evenement, nieuwe reglementen, maar ook met […]

Zoveel duinen hebben de deelnemers aan de Dakar Rally 2023 nu gehad in een paar dagen tijd, dat het een beetje saai werd. Ook in […]

In de voorlaatste etappe van de Dakar Rally heeft een kapotte versnellingsbak het sprookje voor Martin van den Brink uitgeblazen. Ondanks de technische problemen mag de Harskamper hopen op een podiumplaats bij de huldiging in Dammam. Mitchel van den Brink eindigde vandaag als zesde en mag morgen op de slotdag de vierde plaats verdedigen. De equipes van Eurol Team De Rooy Iveco kunnen dik- en dik tevreden zijn met de derde en vierde plaats in de eindrangschikking. Martin van den Brink, Erik Kofman en Richard Mouw hadden vandaag nog stille hoop op een ‘klein wonder’. De etappe in het Lege Kwartier bestond vooral uit duinen. In het grensgebied met de Verenigde Arabische Emiraten en Oman wilde Martin nog een gooi doen naar de etappezege. Een technisch probleem gooide al vroeg roet in het eten. De Harskamper stuurde de Iveco Powerstar uiteindelijk met een achterstand van 2 uur 13 minuten en 25 seconden als negentiende over de finish. Martin Macik won de special. Janus van Kasteren eindigde op 3m25s als tweede en rijdt morgen in een zetel naar de overwinning in de rally. Martin van den Brink zal morgen de podiumplaats koesteren. De 52-jarige rallyrijder boekt daarmee zijn beste prestatie ooit in de ‘zwaarste rally ter wereld.’ Vorig jaar eindigde Martin, eveneens in een Iveco Powerstar, als zesde algemeen. Mede door de afwezigheid van de Kamaz teams uit Rusland ligt de felbegeerde podiumplaats in zijn vijftiende Dakar Rally in het verschiet. Ervaren bemanning ,,Al vrij snel in het begin van de proef kwamen in de problemen,’’ vertelt een hoorbaar teleurgestelde Martin van den Brink ,,De sensor van de versnellingsbak was eruit gelopen. Na 60 kilometer zijn we gestrand. We hadden geen achteruitversnelling meer. We moesten olie bijvullen en de laatste 100 kilometer reden we zonder achteruit versnelling.’’ In de duinen is dat voor de meeste rijders geen pretje en voor heel veel equipes vrijwel onmogelijk. ,,Er mocht niets fout gaan op de laatste twee duinen. Met onze ervaren bemanning is het gelukt,’’ aldus Martin, die daarmee navigator Erik Kofman en monteur Richard Mouw de verdiende credits gaf. ,,We zijn natuurlijk teleurgesteld dat de bak ons in de steek liet. We hebben er echter wel keihard voor gevochten. We geven nooit op en gaan nu naar het bivak in Al Hofuf. We  kunnen niet harder dan 80 km per uur en moeten nog 500 kilometer,’’ aldus Martin net na de dertiende etappe. Teleurstelling of tevredenheid? In de cabine van de Powerstar hebben de mannen van Eurol Team De Rooy Iveco voldoende tijd om hun gevoelens een juiste plaats te geven. Het is duidelijk dat teleurstelling en tevredenheid om voorrang vechten. ,,Het is jammer, maar dit is Dakar. We zijn nu derde en morgen gaan we het afmaken. We hebben in de eerste week onze slag geslagen. Nu moeten we het podium veiligstellen via de opgebouwde voorsprong. Als dat lukt kunnen we toch met opgeheven hoofd de rally verlaten,’’ zei een zeer realistische Van den Brink senior tot slot. Geen passend verjaardagscadeautje Mitchel van den Brink, Moi Torrallardona en Jarno van de Pol moesten hun hoop op etappewinst, door de tegenslag voor Martin, al snel laten varen. Ze werden uiteindelijk zesde op 25m08s. De Harskamper had zichzelf graag een ander verjaardagscadeautje gegeven.  Ondanks de derde plaats van Jaroslav Valtr komt de vierde plaats algemeen voor Mitchel en zijn manschappen niet in gevaar. En daar mag de nu 21-jarige rallyrijder heel erg blij mee zijn. Mitchel won een etappe en geeft daarmee zijn vierde plaats in zijn eerste Dakar Rally als klassementsrijder nog veel meer glans. ´Konden niets meer doen´ ,,Na 20 kilometer zijn we mijn vader uit het zicht verloren,’’ zegt Mitchel. ,,We zijn om een duin gereden om hem te zoeken. We zagen ze tegen een duin staan met problemen met versnellingsbak, Onze monteur Jarno heeft Richard, de monteur op de truck bij pa, geholpen. We zijn daarna samen verder gegaan, maar na 20 kilometer hebben we besloten dat wij doorreden. De problemen waren nog niet voorbij. Wij konden echter niets meer doen en hebben onze spullen, zoals olie, afgegeven. Jammer dat de tweede plaats weg is. We moeten blij zijn met de derde plaats. Het is niet anders.’’ Na de proef bleek ook Janus van Kasteren technische problemen te hebben. ,,Janus stond langs de weg met een kapotte achteras ook. Er is genoeg werk vanavond in het bivak,’’ aldus Mitchel van den Brink. Lange weg naar bivak […]

Ondanks een paar kleine probleempjes weet Anja van Loon voor de derde keer de snelste Nederlander te worden in het T3-klassement. Met de Can-Am Maverick […]

In de twaalfde etappe van de Dakar Rally 2023 draaide het om bandenmanagement. Te hard en de auto kwam vast te staan in het zand of kon niet boven komen op een duin, te zacht en ze konden klappen of eraf draaien. Tom Coronel bewees zichzelf in deze 185 kilometer als een excellent bandenmanager, tot vreugde en tevredenheid van Tim, die daardoor zijn stuurmanskunsten vol kon benutten. De wedstrijdproef van de twaalfde etappe was niet lang, maar kon voor meer dan genoeg problemen zorgen. De snelheid op de chotts (opgedroogde zoutvlaktes) vroeg om meer druk in de banden, terwijl de poederzachte duinen juist om lage druk en meer loopvlak vroegen. Dat luisterde nauw en vroeg om concentratie, maar ook een goed gevoel voor de auto, tractie en het terrein. “Dat heb ik wel”, wist Tom Coronel. “Doordat ik zelf ook coureur ben, weet ik wat ik voel en hoe het moet voelen. Als navigator zie ik ook aankomen wat voor terrein er komt en daar kan ik op anticiperen. Ik begrijp dat spel.” Het voortdurend aanpassen van de bandenspanning hielp Tim enorm. “Dat heeft Tom echt super gedaan. Ik hoefde niets te vragen. Het was al goed voordat ik er erg in had. Daardoor kon ik me volledig concentreren op het sturen en op het juiste tempo om over de duinen te komen. Het waren zachte, grote duinen. En doordat we rond het middaguur reden en de zon hoog stond, was het moeilijk te zien waar de gaten zaten. Maar we hebben niet één keer vast gezeten.” Alleen in de laatste 15 kilometer moesten Tim en Tom even de auto uit, omdat het bandenaflaatsysteem linksvoor het niet meer deed en de band leeg liep. “We hebben het systeem eraf geschroefd”, vertelt Tom. “Dat kostte zo’n 20 minuten. Jammer, want we reden rond de twintigste plaats en het ging hartstikke goed.” Behalve banden managen had Tom zich in het marathonbivak ook al ontpopt als motormanager door de motorstoring te verhelpen. Met hulp van Brian Baragwanath, fabriekscoureur en testrijder van Century. “We hebben er een ander managementprogramma ingezet”, vertelt Tom, alsof het iets wat hij dagelijks doet. “Het bleek de sensor van het schakelen te zijn, dus we hebben er een andere mapping ingezet. Probleem opgelost.” Na twee toch best pittige etappes en een nacht zonder de verzorging van de monteurs zijn zowel de auto als Tim en Tom aan service toe. Een vroege finish van de etappe – Tim en Tom waren rond 12.30 uur lokale tijd aan de finish van de proef – gaf daar ook gelegenheid voor. Zaterdag staat de voorlaatste rit van deze Dakar op het programma, van Shaybah naar Al Hofuf over 669 kilometer, waarvan er 154 tellen voor de wedstrijd. Wil jij ons magazine ook lezen? Meld je […]