The Rally Foundation al tien jaar de redder van gestrande organisaties

Tien jaar geleden redden ‘Wouter Koenderink & Friends’ de Twente Rally van de ondergang. The Rally Foundation was geboren. Vervolgens trokken de heren ook de Vechtdal- en Zuiderzeerally weer op gang. Daarnaast zijn ze ook nog eens betrokken bij de wedstrijd in Drenthe. Waar organisaties stranden, schieten deze wegenwachters te hulp.

We schrijven 2015. “Het ging toen in rallyland een stuk minder,” schetst Wouter Koenderink. “Denk aan het teruglopende aantal deelnemers en de steeds hoger wordende kosten.” Vlak bij huis zag hij de Twente Rally financieel in zwaar weer terechtkomen. Als hartstochtelijk piloot voelde de succesvolle ondernemer in de auto-IT dat hij actie moest ondernemen. “Die wedstrijd hebben we toen met enkele vrienden min of meer overgenomen.” Niet veel later moesten ze ook de reddingsboei uitwerpen richting Vechtdalrally. Met zijn zielsverwanten Henk Peter (HP) Meilink, Jan Nolles en Gerard Grouve besloot hij The Rally Foundation op te richten. Mannen die Koenderink aanduidt als lieden met ‘drukke directiebanen en eigen bedrijven.’ Wat doen en deden zij anders dan de mensen die met hun hele rallyhart niet konden voorkomen dat hun wedstrijd dreigde te stranden? “Vroeger had je te maken met een begroting van zo’n 10.000 à 20.000 euro. Dat is voor een evenement als de Twente Rally gestegen tot boven de 150.000 euro. Dan moet je het gaan besturen als een bedrijf. Dat lukt niet meer op de achterkant van een sigarendoos.”

Min-35.000 euro
Gerard Grouve knikt instemmend. “Als je idolaat bent van de sport, heb je voor de passie en competitie meer oog dan voor het management dat komt kijken bij het organiseren van een wedstrijd. Ik geloof dat de Twente Rally op min-35.000 euro stond toen wij hem overnamen. Hoe dat kon? Misschien mede doordat sponsorovereenkomsten niet duidelijk genoeg waren opgesteld of nageleefd.” Koenderink: “We stopten daar tien jaar geleden behoorlijk wat geld in. Alle schulden en dingetjes werden gelukkig opgelost en zo kregen we het evenement met veel moeite en met hulp van diverse mensen en teams weer gezond. Hetzelfde trucje pasten we toe bij de Vechtdalrally, toen die een jaar later in zwaar weer terechtkwam. Dan heb je wel een overkoepelende stichting nodig om de fondsen te beheren. Een jaar geleden klopte de Zuiderzeerally aan met dezelfde problemen. Zo heb je niks en zo heb je er drie.”

Geluk bij een ongeluk
Omdat Koenderink & Friends indertussen ook het technische wedstrijdgedeelte van de Drenthe Rally voor hun rekening hebben genomen, kun je stellen dat The Rally Foundation (TRF) inmiddels zowat de helft van het Nederlands kampioenschap in beheer heeft. “Dat is nooit het doel geweest,” zo wil Koenderink van geen machtspolitiek weten. Wat wel? “Nou, de Zuiderzeerally vormt een mooi voorbeeld van wie wij zijn. In 2023 draaiden zowel de Vechtdalrally als de Twente Rally financieel goed. Dan kun je het risico aan om een wedstrijd die verlies dreigt te gaan lijden over te nemen. Qua begroting zag het er niet goed uit, maar door een geluk bij een ongeluk draaiden we op het einde wel met een klein plusje.” Het onverwacht grote aantal deelnemers redde het evenement, dat met het niet doorgaan anders in de min was blijven steken. “Dát is altijd ons doel geweest. Onze foundation weet financiële tegenvallers op te vangen, die een zelfstandig evenement niet aankan.”

Goede relatie met gemeenten
Er zitten meer voordelen aan de professionelere paraplu boven de drie wedstrijden. Koenderink: “Gemeenten gaan niet langer met je in zee als je vanuit de losse pols een veiligheidsplan op papier hebt gezet. Daar zijn professionals voor nodig.” Geldt hetzelfde voor het afgeven van vergunningen? “De ruimte waar je kunt rijden, wordt steeds beperkter. Aan de andere kant merken we dat als je met de gemeenten een goede relatie opbouwt, je heel veel voor elkaar kunt krijgen. Ze zijn blij met een mooi evenement… en gelukkig leeft de rally bij ons in Twente enorm. Vaak maken de omwonenden er zelf een feestje van.” Tel daarbij op een stijgend aantal deelnemers (Twente en Vechtdal zaten bomvol) en je zou kunnen zeggen dat, mede dankzij de professionalisering, de Nederlandse rallysport er gezond bij staat. Toch zijn er volgens Koenderink nog genoeg zorgen. “Financieel brei je het tegenwoordig wel rond. Je loopt alleen heel erg tegen het probleem aan dat je te weinig vrijwilligers hebt. Er is alleen al een tekort aan officials. Keer op keer stelt ons dat voor problemen. Bij de Twente Rally moesten we ons concept erop aanpassen en bijvoorbeeld proeven inkorten.”

Verklaring omtrent gedrag
De oorzaak zit hem voor een groot deel in een strenger (overheids)beleid aangaande officials en andere vrijwilligers. “In het algemeen kampen veel verenigingen ermee. Zo eist de KNAF voor vrijwilligers een verklaring omtrent gedrag, een VOG. Door dat soort maatregelen krijg je niet meer mensen. Het betekent dat alleen de diehards overblijven. Gelukkig hebben we nog enkele supergoede officialclubs. Zij zijn de fundamenten van een wedstrijd, want ze hebben alles onder controle en weten wat ze doen. Qua aantallen is het echter niet voldoende. Je hebt ook mensen nodig die er af en toe voor de lol willen staan als official. Zonder hen krijg je als organisatie echt een probleem.” Dwarsboomt dat TRF in haar sportieve ambities? Er schijnen in het oosten ooit (wilde) plannen te zijn geweest om een WK-rally op poten te zetten? Dat kwam volgens Koenderink in ieder geval niet uit de koker van zijn stichting. “Zoiets is nooit ons doel geweest. Wij willen ons sterk maken voor de amateursport. Een WK-manche zou op zichzelf fantastisch zijn, maar vereist een andere, professionele aanpak. Wij doen het er nu letterlijk tussen de bedrijven door ‘eventjes’ bij. Met elkaar concentreren we ons op onze vier wedstrijden. We willen het klein en compact houden.”

Te lang, te kort
Na iedere wedstrijd stuurt de Rally Club Holland (RCH) een door de rijders gevoed evaluatierapport rond. Is TRF blij met die input en wat doet zij ermee? Blijft het hangen bij het niveau van het televisieprogramma Bed & Breakfast, waar B&B-houders elkaar onderling wijzen op een ontbrekend haakje in de badkamer of levert het fundamentelere inzichten op? Vooral Gerard Grouve zucht eens diep. “Het zijn meestal dingen die we zelf ook al geconstateerd hebben. Wat dacht je? Van sommige – al dan niet anonieme – opmerkingen weet je direct van wie ze komen of waar de schoen wringt. De één klaagt over een te lange klassementsproef, de ander vindt hem te kort. Je vraagt je steeds af welk belang erachter zit.”

Opgestoken duimpjes Wouter Koenderink, zelf een fanatiek deelnemer in de Historic-klasse, heeft eveneens eens een sterke drang om dergelijke evulatierapporten te nuanceren. “We lezen ze, nemen bepaalde dingen mee en weten ondertussen dat iedereen overal iets van vindt. Vergeet niet dat we per wedstrijd van zo’n vijftien verschillende kanten beoordelingen krijgen. Van de RCH tot de sportcommissarissen, officialclubs, KNAF en BSR. Voor de gein hebben we eens gezegd dat we al die beoordelingen zelf ook gaan beoordelen. Op de laatste RCH-enquete reageerden vijftien mensen. Dat kun je bijna geen beoordeling meer noemen. Natuurlijk, onder andere de officialclubs komen vaak met goede opmerkingen. Dat zijn mensen uit de praktijk. Van sommige instanties echter krijg je evaluaties terug waarbij je je afvraagt of ze het spelletjes wel kennen.” Zitten er ook genoeg omhoog gestoken duimpjes in al die rapporten? “Ja, echt wel en daar zijn we heel blij mee,” reageert Koenderink enthousiast. “Het is gemakkelijk om iets te roepen terwijl je geen flauw idee hebt wat het kost aan geld, moeite en energie om zo’n wedstrijd te organiseren. Gisteravond hadden we de eerste vergadering over de Twente Rally van 2025. Overmorgen komen we bij elkaar voor de Zuiderzeerally en de dag daarna voor de Vechtdalrally. Er gaat zo onwijs veel tijd in zitten, dat daar best wat meer waardering voor uitgesproken mag worden. Dat mis ik weleens.”

Tekst: Ad Pertijs; Foto’s Erik van ‘t Land