Vakantiegangers weten dat je in het buitenland net even wat meer lol maakt. De Westfield Cup kijkt daarom al jaren over de grenzen en schiet met zijn uitstapjes alle kanten op, zoals naar Franse circuits waar menig amateur-autosporter voorheen nog nooit van gehoord had. Dijon bijvoorbeeld, dat dit seizoen weer op de kalender is verschenen. Echt speciaal wordt het met een heuse Westfield Grand Prix op de Nürburgring.

Een glunderende blik bij de altijd energieke cupcoördinator Sander Dullaart. “We hebben een vet seizoen voor de boeg! Zoals altijd committeren we ons aan de DNRT-kalender, maar gaan we ook gave dingen uitspoken in het buitenland. Een diversiteit aan banen vinden de mensen aantrekkelijk. Niet alleen op Assen en Zandvoort rijden, want hoewel dat mooie circuits blijven, heeft iedereen dat na de zoveelste keer achter elkaar wel een keer gezien.”

In het kader van outside the box denken komt de Westfield Cup elk jaar wel een keer ergens in Frankrijk uit, bij een parcours dat zich voor buitenlandse coureurs zorgvuldig verborgen houdt. “Dijon-Prenois, Anneau du Rhin en niet te vergeten Charade, de ‘vulkaanbaan’. Die zijn allemaal nog net te berijden voor een lang weekend, met meestal een vrije training op vrijdag.” Het eerstgenoemde circuit in de Bourgogne vormt van 4 tot en met 6 april het strijdtoneel, als onderdeel van een kalender die de klasse dit seizoen liefst driemaal naar het buitenland brengt. “Met de DNRT gaan we naar Zolder en van 3 tot en met 5 oktober hebben we zelf de Grand-Prix-Strecke van de Nürburgring geboekt. Een fantastische baan; lees de recensies maar eens. We zouden trouwens ook wel een keer naar Snetterton willen, alleen kregen we dat qua kalender niet gematcht, dus hopelijk in 2026.”

Potje
Het zijn nogal ambities voor een competitie die zich binnen de kaders van de breedtesport afspeelt. “Wij hebben het geluk dat we relatief gezien een iets kapitaalkrachtiger doelgroep aanboren,” legt Dullaart uit. “Je neemt best een gok door in oktober nog een circuit in het buitenland te reserveren, bijna aan het eind van het seizoen. Het gebeurt dan nog weleens dat mensen als gevolg van schades door hun budget heen zijn geraakt en dan moet je maar zien dat je nog voldoende deelnemers krijgt.” Wie niet waagt, die niet wint, dus doet de Westfield Cup het gewoon. “Het scheelt dat wij vanuit de rijdersvereniging die elk jaar contributies int een potje hebben om bij zulke uitstapjes een deel van het inschrijfgeld te financieren. Verder halen we een substantieel bedrag aan sponsorgelden op. Organisatoren bij wie we in het programma kruipen vragen van tevoren een commitment en daar hoort een aanbetaling bij, die je anders niet zomaar zou kunnen doen. De sponsoren vinden het prachtig, want zij betalen het liefst voor rijminuten, waarin ze in beeld komen. Vooral de stickers op de dashboarden zijn erg gewild, omdat ze een prominente positie hebben in de onboardvideo’s en geloof me, de filmpjes op YouTube worden goed bekeken.”

Sjoemelen ondermijnen
Voor racejaar 2025 schaaft de Westfield Cup nog een beetje aan de sportiviteit. Dullaart: “Door de ervaring van de afgelopen jaren weten we gesjoemel al verregaand te ondermijnen, maar waar de deur nog op een kier stond, treffen we nieuwe maatregelen. Het gebeurde weleens dat auto’s die tijdens de rollenbanktest aan het begin van het seizoen keurig binnen de vermogensgrens bleven, in de wedstrijden toch verdacht hard wegliepen op de rechte stukken. Je kunt natuurlijk als team van alles verzinnen om er extra pk’s uit te peuteren in de races, bijvoorbeeld door het luchtfilter weg te laten of via een knopje op het dashboard de lambdasonde of de dynamo uit te schakelen. Wij hebben een techniek gevonden om de vermogenskromme die de rollenbanksessie oplevert te projecteren op de wedstrijden, gekoppeld aan de nu verplicht gestelde datalogger. Zo haal je alle info uit de ECU en kun je aan de hand van zaken als gaspositie, gps en relatieve snelheid ten opzichte van anderen verdachte omstandigheden aan het licht brengen. Vervolgens werkt het heel eenvoudig: wíj gaan niet bewijzen wat er mis is en zeggen alleen dat je er iets aan moet doen voor het volgende evenement. Zien we geen verandering, dan delen we een gridstraf uit.”

Voorgesteld kwalificatiemodel
Hoewel de Westfield Cup zich zijn eigen uitstapjes en zijn eigen antisjoemelmaatregelen permitteert, voegt de klasse zich wel naar de DNRT-normen. “Zo adopteren wij het voorgestelde kwalificatiemodel,” zegt Dullaart. “Dat houdt in dat je beste tijd maatgevend is voor je startpositie in race één en drie en dat je één na beste tijd bepaalt vanaf welke plek je vertrekt in race twee en eventueel vier. Tot en met afgelopen seizoen werkte dat anders. Dan werd je op de grid geplaatst aan de hand van de uitslag van de vorige wedstrijd, wat voor de organisatie veel stress gaf wanneer daar discussie over bestond, als gevolg van ongeoorloofde acties door deelnemers en protesten. Nu heeft de DNRT de tijd om dat in de loop van de dag te corrigeren en hoeft het niet inderhaast tussen de races door te gebeuren.

Daarnaast volgen wij het voorstel om in plaats van tijdstraffen over te schakelen op gridstraffen. Die doen namelijk meer pijn wanneer je een kunstje flikt. Stel dat je tien seconden aan je broek krijgt, maar twintig seconden voorsprong op je tegenstander hebt gepakt door hem te benadelen, dan zou je daar in theorie niets van merken in de einduitslag. Wél als je op de grid een plek wordt teruggezet.” Allemaal factoren die bijdragen aan het vette seizoen dat wat de Westfield Cup betreft in het verschiet ligt.

Guus Heling: “In regen van ideale lijn af”
Het Drentse plaatsje Grolloo kennen we van Johan Derksen, maar twee straten verderop wonen nog enkele andere markante figuren: vader Richard en zoon Guus Heling. Laatstgenoemde vestigde in zijn debuutjaar 2024 binnen de Westfield Cup meteen de aandacht op zich met een grillige reeks van gebeurtenissen. “Op Circuit Zandvoort lag ik in de vierde race van de dag op de derde plek. Iemand wilde me net voor het Scheivlak inhalen, raakte een kerb, verloor de controle en beukte mij van de baan af. Werd ik, als de enige binnen deze raceklasse in twintig jaar tijd, per ambulance naar het ziekenhuis afgevoerd. Daar moest ik drie dagen blijven en een operatie ondergaan, omdat een gebroken rib een long had gepunctureerd.” Oei. Gelukkig deed Guus Heling zijn achternaam eer aan en kwam het snel weer goed. Klaar met autosport was hij allerminst. “Ik had ineens zicht op het podium gehad en daar wilde ik meer van. Daarom nam ik me voor dat ik er tijdens het volgende evenement alles aan zou gaan doen om te winnen.”

Dat pakte iets anders uit, want technische malheur gooide roet in het eten. “Op Spa-Francorchamps plofte in de eerste race de versnellingsbak en spatte in de tweede manche een gravelsteentje tegen een remleiding, waardoor alle vloeistof eruit liep. Tijdens het laatste evenement van 2024 kon ik mijn doel alsnog bereiken en de dagwinst pakken, ondanks een haperende benzinepomp.” Duidelijk een uiting van talent, zo in zijn eerste seizoen, maar Heling schrijft het met name toe aan tweeënhalf jaar kartervaring in de IAME Senior en GK4 Series. “Vooral wanneer de baan een beetje nattig is, lijkt het erop dat ik beter grip weet te vinden dan sommige collega-coureurs. Op die momenten zie ik veel anderen op de ideale lijn blijven, terwijl ik daar juist van af ga, omdat het rubber dat er ligt de baan extra glad maakt. Liever wat later insturen en eromheen, dan kan ik met minder wielspin eerder op het gas aan het eind van de bocht.”

De jonge Drent blijkt in een Westfield helemaal in zijn element. “Ik vind het het mooist dat hij zo verschrikkelijk licht is, wat voor veel grip zorgt. Weinig amateurklassen in Nederland zullen zoveel beleving bieden, denk ik. Je voelt dat de rijwind je hoofd vol naar achteren drukt en in de regen loop je echt een nat pak op.” Op de vraag ‘ga je in 2025 kampioen worden?’ volgt het kortst denkbare antwoord: “Ja!” Dat staat genoteerd.

Meer informatie: www.dnrt.nl / www.westfieldcup.nl
Tekst: Aart van der Haagen & foto’s: Thomas Bakker

Wil jij ons magazine ook lezen? Meld je dan aan via “bestellen” op onze website: www.start84.nl